van Yangon naar...Koh Tao (Thailand)

Vanmorgen 3 augustus na een rustige nacht ook weer lekker ontbeten. Dit keer buiten in een tuin onder een afdak. Alles waas netjes verzorgd. Na het ontbijt dachten weer nog even te kunnen gaan liggen op bed want ons wacht een lange reis via Bangkok naar Koh Tao. Nee om kwart over tien ging onze (slaap)kamer iets open en hoorde we bij het weer sluiten van deur: O so sorry!!!
Maar de rust was over. We gingen twijfelen of de check-out tijd nu tien of twaalf uur was. Gelijk maar de koffers gesloten en samen naar de receptie. Taxi laten bellen en met de taxi naar de luchthaven.
Daar aangekomen dachten we net als vorig jaar even de koffers af te geven en daarna naar de vertrekhal te gaan. Dus niet!! Air Asia gaat pas twee uur van tevoren open.
Hmmm... geen drinken of eten.
De vriendelijke mensen van de controle lieten me even wat drinken halen in de aankomsthal. Bij terugkomst een big smile en wat gepiep en deze meneer mocht gewoon doorlopen. ..
Na wat uren in de vertrekhal te hebben doorgebracht konden we tegn half 4 eindelijk inchecken. Eindelijk de koffers kwijt!
De laatste Kyats omgewisseld voor dollars.

Na het vertrekformulier te hebben ingevuld zijn weer langs de immigratie/paspoortcontrole gegaan richting gate 2.
Bij de enige eettent hebben weer van de dollars nog even een bord patat gekocht.
De check maar de gate stelde niets voor. Weer hebben nog even met die beambte staan praten. Wat zijn die mensen hier toch vriendelijk en wat willen ze graag dat je terugkomt.
Het vliegtuig van Air Asia is geland en binnen no time ziet iedereen er in. Een kwaaie voor de geplande vertrektijd zijn weer al los en rijden we richting de opstijgbaan.
Dat komt goed uit want er hebben haast. ..erge haast. . Om 9 uur vanavond vertrekt namelijk onze bus naar Koh Tao.
Zodra het vliegtuig geland is en we kunnen uitstappen lopen er in een stevig tempo richting de immigratie. Wat zijn de gangen toch lang als je haast hebt. Bij de immigratie staat en rij. .pfff.. schiet op we hebben haast. ..
Gelukkig gaat het redelijk snel.
Nu de koffers van de band pakken. Jan herkent de zijne en rent er heen. Dat is 1. Kort daarna komt die van Joan binnenrollen. Karretje volgeladen. Kan wisselt Nog even bluf de dollars om in Thaise Baht.
Op naar de taxi. Taxi service. .pff veelheid te duur. Door naar de publieke taxi. Pfff rijen! Terug dan maar. Gelukkig ziet een parkeerwachter en ziet aan ons dat we haast hebben. Aankomsthal 3e verdieping zegt hij. Wij naar boven. Jan zwaait met zijn papier en scoort een taxi. Een vrije jonge taxichauffeur wil ons voor 400 Baht wel ff snel naar onze vertrekplaats brengen. Hij rijdt stevig door. Rond half 9 zijn we bij op de plaats waar we moeten zijn. Hij belt even met Lomprayah. Later blijkt dat wij op de plaats waar hij belde moesten zijn, maar op advies van Lomprayah reed hij naar een andere staat. Die straat herkenden wij.

Stop stop. .we have
to go back. Let us walk.

Vanwege de snelheid waarmee de taxichauffeur ons heeft vervoerd hebben we hem maar een stevige fooi gegeven.

Met de koffers zijn we door de drukke straat teruggelopen naar het kantoor van Lomprayah.

De papieren waren zo in orde. We kregen deopdracht even door te lopen naar het 'wachteiland' waar al heeeeel veeel mensen stonden te wachten.
Toen we daar stonden te wachten zag Jan een 7eleven en is daar even vlug inkopen gaan ?oen.

De ene na de andere mooie dubbeldekker kwam er aan rijden. Iedereen wilde heerlijk instappen maar dat werd even een kleine chaos.
Tegen half10 zaten we in de laatste van de 4 dubbeldekkers. Na een korte stop onderweg waren we al om 5 uur bij de kade. Gelukkig heeft echt alles mee gezeten vandaag. Straks om 7 uur gaan we richting Koh Tao....

Aangekomen op Koh Tao. Eerst even ontbeten bij de haven en daarna de taxi (in de open laadbak van de pickup) naar het PD Resort genomen. Een reis over een smalle steile weg naar een paradijsje aan de zuidkust van Koh Tao.